Το κατεστημένο πολιτικό και κομματικό σύστημα βρίσκεται σε πανικό και προσπαθεί «να πιαστεί από τα μαλλιά του», αφού πρώτα δυσφήμησε την έννοια της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας και παραδόθηκε άνευ όρων στο δανεισμό, στις χρηματαγορές και τους ιδιωτικούς οίκους αξιολόγησης.

Το μεταπολεμικό κοινωνικό κράτος, που ήταν μια μεγάλη κατάκτηση της εργατικής τάξης σε όλη την Ευρώπη, βρίσκεται σήμερα σε πλήρες αδιέξοδο. Με την αγανάκτηση, τη μελαγχολία και την απόγνωση να δίνουν αργά αλλά σταδιακά τη θέση τους στην κινητοποίηση και τον αγώνα, όλα δείχνουν ότι η κοινωνία δεν έχει τελειώσει ακόμα. Ακόμη περισσότερο οι αγώνες και οι αγωνίες για μια δικαιότερη κοινωνία από τους νέους έρχονται ξανά στο προσκήνιο.